O przemyśle
Hodowle zwierząt na futra to dochodowa, prestiżowa i prężnie rozwijająca się gałąź rolnictwa w wielu krajach Unii Europejskiej.
Zamieszczona poniżej interaktywna mapa obrazuje skalę przemysłu futrzarskiego w Europie. Przedstawiono na niej szacunkową wartość eksportu, ilość ferm, przeważający gatunek zwierząt hodowanych w danym kraju, oraz ich przybliżoną ilość. Dane dotyczą wybranych państw, w których przemysł futrzarski odgrywa istotną rolę w gospodarce krajowej.
Liczba farm: | ||
Norka | ||
Lis | ||
Szop | ||
Szynszyla | ||
Eksport produktów z futra: |
Porównianie procesu biodegradacji naturalnego
i sztucznego futra
Naukowcy z Belgi zbadali proces biodegradacji futer naturalnych i sztucznych. Testy zostały zlecone przez International Fur Federation i Fur Europe. Na czym polegał eksperyment i jakie płyną z niego wnioski?
Organic Waste Systems w Gandawie to wiodąca na świecie firma, zajmującą się biodegradowalnością i kompostowalnością różnych rodzajów materiałów. Naukowcy przebadali 5 próbek – farbowane futro z lisów, niefarbowane futro z lisów, farbowane futro z norek, niefarbowane futro z norek i sztuczne futro. Każda z nich została umieszczona w reaktorze zawierającym bakterie. Reaktory umieszczono w ciepłym miejscu i pozostawiono do fermentacji.
Ta metoda symuluje i przyspiesza proces biodegradacji, który odbywa się na składowiskach. Każdego tygodnia z reaktorów usuwano fragment badanego przedmiotu, aby ocenić stopień rozkładu. W ten sposób naukowcy z Gandawy monitorowali zachodzące reakcje i produkcję biogazu czyli zjawisko biodegradacji.
Testy trwały przeszło 4 tygodnie co odpowiada biodegradacji na wysypisku, która zajęłaby od 4 do 40 lat. Bakterie były w stanie skonsumować naturalne futro i wytworzyć z niego biogaz. Oznacza to, że zachodzi proces biodegradacji. W sztucznym futrze bakteria nie wytworzyły biogazu – nie uległo rozkładowi, pojawiły się jedynie przebarwienia.
Testy pokazały również częściowy rozkład naturalnego futra w okresie 30 dni, podczas gdy sztuczne futro w ogóle się nie rozpadło.
Sztuczne futro nie wykazywało oznak biodegradacji co odzwierciedla jego syntetyczny skład.
W okresie testowym futro naturalne ulega szybkiej biodegradacji z prędkością podobną do materii organicznej, takiej jak liść dębu lub wierzby.